De Vörfreud es en jrueße Freud
Me sou et net för möjelich haue,
dat jelt för jong Lü än för aue;
et durt net lang, es Üch dat klor,
da es et Chresskenk atwörrem doe.
Da sitt me wörrem, wie jau de Zitt;
et es e janz Johr wörrem ladritt.
Dat, wat me Daag för Daag net spürt,
de Zitt löüft wijjer onjeniert.
Wat sou me kümme, schwadroniere,
sue deät et Johr för Johr passiere.
Jeäht et Dich jot, döch Merssi sage,
datt De die Zitt dongs jot verdrage.
Än wenn me an et Chresskenk denkt,
wat os der Herrjott hat jeschenkt,
os ze erlüese, Mot ze maache,
da ka me mär va Hazze laache.
Januar 2020
- De Vörfreud es en jrueße Freud - 29.11.2020
- Wat es mär met os Öcher Weär - 10.01.2020
- Mär nie der Mot verlüse - 16.11.2019
- Wat hant vür et heij jot - 29.09.2019
- Sich va Hazze freue - 09.06.2019
- Wat es dat wörrem för en Freud - 18.04.2019
- Os Öcher Platt sall leäve - 28.01.2019
- Övverraschong beij et Platt - 13.12.2018
- Ens schönn heusch duue - 05.12.2018
- Wenn os et Sönnche triitze deät - 28.07.2018
- Juhu, Öcher Sommerzitt - 22.07.2018
- Oes, dat weäd noch spannend - 03.07.2018
- Posche maht os rechtig frueh - 02.04.2018
- Wat wor dat schönn - 31.03.2018
- Me jönnt sich doch söns nüüß - 28.03.2018
- Suelang dat noch esue es - 23.03.2018
- Die Saach met dat Fonklauch - 23.03.2018
- E nöi Johr hat bejonne - 23.03.2018
- Der Mäi-Reän - 11.09.2017
- Wat Kranke bruuche - 03.06.2017
Aufrufe: 454